دلم قرار نمي گيرد از فغان بي تو
سپند وار ز كف داده ام عنان بي تو
ز تلخ كامي دوران نشد دلم فارغ
ز جام عشق لبي تر نكرد جان بي تو
چون آسمان مه آلوده ام زتنگ دلي
پر است سينه ام از انده گران بي تو
نسيم صبح نمي آورد ترانه شوق
سر بهار ندارند بلبلان بي تو
لب از حكايت شب هاي تار مي بندم
اگر امان دهدم چشم خونفشان بي تو
چو شمع كشته ندارم شراره اي به زبان
نمي زند سخنم آتشي به جان بي تو
ز بي دلي و خموشي چو نقش تصويرم
نمي گشايدم از بي خودي زبان بي تو
عقيق سرد به زير زبان تشنه نهم
چو يادم آيد از آن شكرين دهان بي تو
گزارش غم دل را مگر كنم چو امين
جدا ز خلق به محراب جمكران بي تو
حضرت آيت الله العظمي سيدعلي خامنه اي
به گزارش قدس آنلاین ، «یونس بن عبدالرحمن» از محدثان مشهور شیعه است که توفیق زیارت امام صادق، امام کاظم و امام رضا علیهمالسلام را به دست آورد. از مهمترین فضایل یونس این است که امام رضا، امام جواد، امام هادی و امام عسکری علیهمالسلام برای او دعا کردهاند، همچنین امام علیبن موسیالرضا(ع) او را «سلمان» عصر خویش معرفی کرده و حتی بهشت را سه بار برای او ضمانت کرده است.
حدود یکهزار حدیث در کتب اربعه (چهار کتاب مهم حدیثی شیعیان) از یونس نقل شده است. یکی از این احادیث که در جلد 93 کتاب گرانسنگ بحارالانوار نیز نقل شده، دعای امام رضا(ع) براى صاحب الزمان(عج) است:
به گزارش قدس آنلاین به نقل از ایسنا ،راضیه محمدزاده با تبریک اعیاد شعبانیه اظهار کرد: خداوند وقتی انسان را خلق کرد کاتالوگی در اختیارش قرار داد و آن دین است. اگر به دین عمل کنیم به کمال میرسیم، خداوند علاوه بر دین، الگوهای عملی نیز همچون معصومین(ع) را برای شناخت دقیق دین در اختیار انسانها قرار داد.
وی ادامه داد: یکی از همین معصومین امام عصر است و مهمترین آسیبی که در بحث ظهور حضرت وجود دارد به دو دسته تقسیم میشود، یکی در حوزه اندیشه و تفکر و شناخت و دیگری در حوزه رفتار عملی است و اگر این دو را با هم جمع کنیم میشود جهل نسبت به جایگاه امام عصر(عج). و این بزرگترین آسیب در بحث مهدویت است...
نوع نگاه به بیماری می تواند در افراد متفاوت باشد آنها که فقط به جسم می نگرند بیماری را سختی و عذاب می بینند و آنها که به ماوراء می اندیشند وصبوری پیشه می گیرند از بیماری، پلکانی برای ترقی معنوی خود می سازند.
نگاه زیبای پیامبر اعظم به بیماری و شخص بیمار شاید با برداشت ما از بیماری متفاوت باشد.
ایشان می فرمایند:
از برای شخص بیمار چهار خصلت وجود دارد
1- قلم از اوبرداشته شود (یعنی آن واجبی که بر اثر بیماری ترک کرده و یا آن حرامی که بر اثر بیماری مجبور به انجامش شده مواخذه نمی شود)
2- خداوند به فرشته (اعمال)دستور می دهد که هر عبادتی که در حال سلامتی انجام می داده برایش بنویسند
3- و (چون)بیماری در هرعضوی از اعضای بدنش وارد می شود ،گناهان آن عضو خارج می شود و اگر (در این حال از بیماری)مرد آمرزیده مرده است
4- و اگر سلامتی بازیافت و زنده بماند(بازهم) آمرزیده شده است.
(و آمرزش مربوط به حق الله است و حقوق مردم با بیماری از انسان ساقط نمی شود)
وسایل الشیعه ج2ص401)
همانطور که کار نیک باعث روشنی در چهره و نور در قلب و گشایش در رزق و روزی و نیروی در بدن و محبت در قلوب دیگران می شود، گناه باعث تاریکی چهره و قلب و سستی در بدن و کمبود روزی و ایجاد نفرت در قلوب دیگران میشود. امام صادق (علیه السلام) در حدیثی زیبا گناهانی که آثار منفی و پیامدهای ناگوار برای انسان دارد را اینگونه توصیف فرموده اند:
اَلذُّنوبُ الَّتى تُغَیِّیرُ النِّعَمَ البَغىُ وَ الذُّنوبُ التَّى تورِثُ النَّدَمَ القَتلُ وَ الَّتى تُنزِلُ النِّقَمَ الظُّلمُ وَالَّتى تَهتِکُ السُّتورَ شُربُ الخَمرِ وَ الَّتى تَحبِسُ الرِّزقَ الزِّنا وَ الَّتى تُعَجِّلُ الفَناءَ قَطیعَةُ الرَّحِمِ وَالَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظلِمُ الهَواءَ عُقوقُ الوالِدَینِ؛
گناهی که نعمت ها را تغییر مى دهد، تجاوز به حقوق دیگران است. گناهى که پشیمانى مى آورد، قتل است. گناهى که گرفتارى ایجاد مى کند، ظلم است. گناهى که آبرو مى بَرد، شرابخوارى است. گناهى که جلوى روزى را مى گیرد، زناست. گناهى که مرگ را شتاب مى بخشد، قطع رابطه با خویشان است. گناهى که مانع استجابت دعا مى شود و زندگى را تیره و تار مى کند، نافرمانى از پدر مادر است.
منبع: علل الشرایع، ج 2، ص 584
یکی از محافظان مقام معظم رهبری نقل می کنند که: افتخارمان این است که در استان تهران، خانوادة دو شهید به بالا نداریم که آقا خانهشان نرفته باشد. تقریباً محله و خیابان اصلی در شهر تهران نداریم که ایشان نیامده باشند و بلد نباشند. تکتک این محلههای خود شما را من حداقل میدانم ما خانواده شهید سه شهید و دو شهید نداریم که ایشان نیامده باشند.
حدود شش، هفت سال بعضی روزهای شیفت کاریام، مسئول تنظیم ملاقات خانوادة معظم شهدا من بودم. بههمینخاطر میدانم شرایط و وضعیت چگونه بود. دیدارهای خانواده شهدا، باصفاترین، باحالترین لذتی که آدم میخواهد ببرد را دارد.
بعضیهایش خیلی سوزناک است. یک خانواده شهید میروی فقط یک فرزند داشتند که آن هم شهید شده است. خیلی سخت است برای یک پدر و مادر که یک بچه بزرگ کرده باشند، آن بچهشان را هم در راه خدا داده باشند. هرچند آنها با افتخار میگویند، ولی ما که مینشینیم نگاه میکنیم، آن خستگی را احساس میکنیم...
موج روشنفکری در حوزه اندیشه در حوزه اندیشه اسلامی و گرایش به اسلام پا گرفت و قوت پیدا کرد. جمعیتهای سیاسی بر مبنای اندیشه اسلامی بوجود آمد و خود این توجه اندیشمندان و متفکران و آگاهان و همشمندان به اسلام را بیشتر کرد.
به گزارش افکار، "از شگفتیهای زمان و شاید از شگفتیهای شریعتی این است که هم طرفداران و هم مخالفانش نوعی همدستی با هم کردهاند تا این انسان دردمند و پرشور را ناشناخته نگهدارند." این سخنان آیتالله خامنهای رهبر معظم انقلاب در واقع اعتراضی است به آنچه که از سوی دو طیف موافقان و مخالفان علی شریعتی نسبت به او روا داشته می شود و سعی میشود تا او را آن طور که میخواهند و نه آن چنان که بود معرفی کنند.
در آستانه 29 خردادماه سالروز درگذشت مرحوم شریعتی، بازخوانی سخنان رهبر انقلاب که شریعتی را از دوران پیش از سفر به فرانسه میشناختهاند، بهترین منبع و ماخذ برای شناخت شخصیت علمی مرحوم شریعتی از منظر رهبر انقلاب است. در زیر متن کامل یک سخنرانی ایشان در موضوع شریعتی بدون افزوده و تلخیص و بیهیچ توضیحی منتشر میشود.
متن کامل بیانات آیتالله خامنهای در سومین سالگرد دکتر شریعتی...
اى کرامت وجود! باد غربتى که مىوزد به کوچههاى بى تو، بوى مرگ مىدهد، بوى خستگى، فسردگى؛ کوچهها در انتظار یک نسیم روح بخش یک پیام آشنا ودلنواز سینه را گشودهاند. کوچههاى ما همیشه عاشق تو بودهاند.
صبحگاه جمعهها آفتاب یاد تو از ندبههاى ما طلوع مىکند. آنکه شب پس از دعا با سرود اشتیاق و نغمه امید با دلى سفید خواب رفته است روز را به شوق دیدنت میآغازد.
اى بهانه اى براى زیستن! اشتیاق همچو سبزه بهاره هر طرف دمیده است. جمکران؛ جلوه اى از انتظار و شوق ماست، اى بهار جاودان، ما در انتظار مقدم توییم اى امید آخرین!
همزمان با فرا رسیدن نیمه شعبان و میلاد پر برکت منجی آخر الزمان حضرت مهدی موعود(عج) باور مهدوی را در بینش و دیدگاه رضوی در گفت و گو با دکتر ابراهیم شفیعی سروستانی مورد واکاوی قرار دادهایم که در ادامه میخوانید...
در کتاب مواعظ العدیه، تالیف آیة الله علی مشکینی آمده است که روزی پیامبر (ص) از جایی عبور می کردند. چشمشان به جمعیتی افتاد که دور شخصی را گرفته بودند. حضرت نزد آن ها رفتند و پرسیدند: برای چه در اینجا جمع شده اید؟!
مردم عرض کردند: دیوانه ای در اینجا هست که حرکات او ما را به اینجا کشانده است.
پیامبر فرمودند: دیوانه ی حقیقی این شخص نیست؛ بلکه این شخص بی نوا، گرفتار و بیمار است. آیا می خواهید شما را به ویژگی های دیوانه حقیقی، آگاه کنم؟
عرض کردند: آری ای رسول خدا.
سپس حضرت فرمودند: دیوانه ی حقیقی دارای این نشانه هاست:
1- همیشه با کبر و نخوت، راه می رود؛
2- به دو طرف خود (از روی غرور) مکرر نگاه می کند؛
3- شانه های خود را (از روی برتر دانستن خود به دیگران) بالا و پایین می آورد؛
4- از درگاه خدا آرزوی بهشت می کند با این که پیوسته در گناه می باشد و به گناه خود ادامه می دهد؛
5- و جامعه، نه از شر او در امانند و نه به خیر او امیدوار.
امام رضا (ع) استفاده از عطر را باعث انبساط روحی دانسته می فرماید: «چهار چیز است که دل را باز می کند و غم را از بین می برد: عطر زدن، عسل خوردن، سوارى کردن و به سبزه نظر کردن!» و نیز در توصیه ای دیگر به مردم می فرمایند: « برای مرد سزاوار نیست که استفادی هر روزه از بوی خوش را ترک کند پس اگر نتوانست، یک روز در میان و باز اگر نتوانست، در هر جمعه خود را خوشبو سازد و هیچ گاه این عمل را رها نکند».(1)
امام رضا (علیه السلام) در روایتی دیگر عطر زدن را از اخلاق انبیا دانسته می فرماید: «الطَیبُ من أخلاق الأنبیاء ؛ خوشبو کردن، از اخلاق پیامبران است».(2)
و در روایات دیگر نقل شده که بوی خوش همواره از محل زندگی امام رضا (ع) پراکنده بود . در همین زمینه از یکی از کنیزان امام رضا (علیه السلام) نقل شده که آن حضرت به عود هندى بخور مىکرد و بعد از آن گلاب و مشک به کار مىبرد.(3) و حسن بن جهم می گوید: حضرت رضا (علیه السّلام) از منزل خارج شد، بوى خوش بخور از آن جناب ساطع بود.(4)
در مورد آداب استفاده از بوی خوش هم معمر بن خلاد نقل می کند: حضرت رضا (علیه السّلام) به من دستور داد برایش روغنى تهیه کنم که در آن مشک و عنبر باشد و به من فرمود که آیة الکرسى و سوره ام الکتاب و معوذتین (دو قل اعوذ) و آیاتى که براى حفظ از شیطان خوب است، در کاغذى بنویسم و آن را بین شیشه و جعبه آن قرار دهم. این کار را کردم بعد که خدمتش رسیدم، محاسن خود را عطرآگین کرد و من تماشا می کردم.(5)
و در روایتی دیگر حسن بن جهم میگوید: خدمت امام رضا علیه السلام رسیدم، ظرفی نزد من آورد که در آن مشک بود. خطاب به من فرمود: از این مشک بردار و بر خود بمال. مقداری برداشتم و بر خود مالیدم. فرمود: مقداری دیگر بردار و بر گودی پایین گردن بمال. (6)
امام رضا علیه السلام در توصیه ای پزشکی خطاب به علی بن یقطین که به امام رضا علیه السلام نوشته بود در سرم سردی سخت حس میکنم به طوری اگر بادی بوزد کم میماند غش کنم. در پاسخ نوشتند: پس از غذا عنبر و زنبق را به بینی بکش انشاء الله نجات پیدا میکنی. (7) .
همچنین امام رضا(ع) ضمن توصیه به استفاده پیوسته از بوی خوش و فرستادن صلوات به هنگام عطر زدن فرمود: (کانَ یَعرِفُ مَوضِعَ سُجُودِ اَبِیعَبدِالله به طیبِ رِیحَه) جایگاه سجده امام صادق علیه السلام از بوی عطر آنجا شناخته میشد. (8)
پانوشتها:
1. بحارالانوار، ج73، ص140
2. الکافی، ج6، ص510
3. قمى، شیخ عباس، منتهى الآمال فی تواریخ النبی و الآل، ج 3، ص،1622
4. قمى، شیخ عباس، منتهى الآمال فی تواریخ النبی و الآل، ج 3، ص 518٫
5. کافی، ج 6، ص 516، ح 2
6. عباس عزیزی، عطر زینت نماز و زندگی، ص 35
7. محسن کاظمی، عطر درمانی، ص 129
8. مکارم الاخلاق، ص 81